Dag 1 zit erop. Aanvankelijk zou ik in de ochtend nog wat in Jeruzalem wandelen en 's middags naar Tent of Nations gaan. Maar de Nederlandse ambassadeur zou om 12 uur naar Tent of Nations komen en het zou goed zijn als er dan zoveel mogelijk Nederlanders zouden zijn. Dus om 9 uur ben ik op de bus naar Bethlehem gestapt. Iedereen onderweg is super vriendelijk!
In Bethlehem ben ik door Daoud opgepikt. Terwijl ik wacht, raak ik met taxichauffeurs in een gesprekje. Wat ik mij niet heb gerealiseerd dat na 7 oktober het toerisme volledig is ingestort en daarmee ook hun enige inkomsten bron: armoede!
Eenmaal aangekomen bij de ToN schrik ik eerlijk gezegd en beetje. Ik wist wel dat de ToN rondom was omgeven door settlements maar niet dat die zo dichtbij waren. Heftig, de ToN is bijna helemaal ingebouwd.
We zijn hier trouwens met een internationaal groepje: Italianen, Cataloniers, Britten, Amerikanen, Nederlanders, met z'n twaalven.
Later, na een groepsgesprek, bedenk ik mij dat Daoud en soort wandelend symbool van hoop is. Het is niet alleen weigeren zich neer te leggen bij onrecht, het is ook telkens weer kiezen voor geen provocatie, non-violence, voor de weg van het recht. En ondanks dat het echt moeilijk is, weigeren op te geven. Ik vind dat machtig indrukwekkend. Allee.
Comments